Speltproject Pieterburen

Spelt

Spelt is een eenjarige plant uit de grassenfamilie. Het is een gekweekte graansoort, die reeds vóór 7000 v. Chr. verbouwd werd. Spelt wordt beschouwd als de voorloper van de huidige tarwesoorten.

 

Spelt komt nu weer in de belangstelling bij de biologische landbouw omdat het minder bemesting nodig heeft, beter resistent is tegen ziekten en een zogenaamde harde korrel met een hoog gehalte aan gluten heeft, wat gunstig is voor het bakken van brood. Dit hoge glutengehalte zorgt er overigens wel voor, dat spelt niet geschikt is voor mensen met coeliakie (gluten-intolerantie), juist wel bijzonder geschikt voor wie tarwe-allergie heeft.

 

Spelt wordt tegenwoordig verbouwd in Zwaben (rassen: Bauländer Spelz, Schwabenkorn), Zwitserland, Oostenrijk (rassen: Hubel, Ostro) en België (rassen: Hercule, Redouté, Rouquin). Andere rassen die in Duitsland geteeld worden zijn Emilius, Franckenkorn (ontwikkeld door een zekere Franck, zonder verband met het land Franken), Holstenkorn en Oberkulmer Rotkorn.

 

Bij spelt blijven de voedingsstoffen tijdens het maalproces behouden. Het bloemlichaam van spelt bevat niet enkel gluten, zoals bij tarwe het geval is. Spelt bestaat uit een geniale mengeling van vitaminen, mineralen, koolhydraten, vetten, evenals een voor graan hoog eiwitaandeel en rijkelijk veel ballaststoffen. Doordat spelt erg rijk is aan aminozuren, die in het lichaam de productie van vrolijk makende hormonen opwekken, weten we bovendien: spelt maakt gelukkig!

 

Daarbij zijn de gluten die het spelt bevat, van een andere samenstelling dan die in tarwe. Daarom is spelt, en alle producten gemaakt van speltbloem of speltmeel (zoals onze pastasoorten) veel lichter te verteren. Spelt zorgt voor een gelijkmatige bloedsuikerspiegel, waardoor men minder behoefte heeft om tussendoortjes te eten. Door deze eigenschap is speltgraan ook bijzonder geschikt voor mensen met diabetes (suikerziekte).

 

Spelt is dus voor zowel sporters als 'gewone mensen' een krachtige fitmaker.